Nymphomaniac Vol. II (2013) ผู้หญิงร้อนสวาท ปัจฉิมบท
เรื่องย่อ
Nymphomaniac: Vol. II เป็นภาคต่อจาก Volume I ที่ Joe เล่าเรื่องราวชีวิตของเธอให้ Seligman ฟังหลังจากเขาเจอเธอในซอย เธอหมดสติและบาดเจ็บใน Volume II โทนของเรื่องเข้มข้นขึ้น มืดหม่น และทรมานกว่าภาคแรกอย่างชัดเจน — เราเห็น Joe ต่อสู้กับการเสพติดทางเพศที่ทำลายชีวิตคู่กับ Jerôme และผลักดันให้เธอก้าวลึกไปสู่ โลกของ BDSM, ความรุนแรง และการทดสอบขีดจำกัดของตัวเอง ผ่านการพบกับ K (Jamie Bell) ผู้ที่ทำหน้าที่เป็น Dominantในขณะเดียวกัน เธอเล่าถึงการพัวพันในวงการอาชญากรรม การทำงานกับ L (Willem Dafoe) และการสูญเสียความเป็นแม่ จนกระทั่งไปถึง บทสรุปที่โหดร้ายและบาดใจ กับบทบาทของ Seligman
จุดเด่น
Charlotte Gainsbourg แสดงได้อย่างทรงพลัง ถ่ายทอดความเจ็บปวด ความขัดแย้ง และความเปราะบางของ Joe ได้อย่างสมจริง
Lars von Trier ดำเนินเรื่องด้วยโครงสร้าง การเล่าเรื่อง ที่แทรกแนวคิดทางศาสนา ปรัชญา และจิตวิทยา
Jamie Bell สร้างความน่ากลัวในบท K — หนุ่มหน้าตาธรรมดาแต่โหดเหี้ยมในโลก BDSM
โทนภาพและดนตรี เน้นความอึดอัด เศร้า และดิบมากกว่าความเร้าอารมณ์
จุดด้อย
หนังมีความ หนัก อึดอัด และยากต่อการดู สำหรับคนทั่วไป เพราะเต็มไปด้วยฉากเพศ ความรุนแรง และความเจ็บปวดทางร่างกาย–จิตใจ
ความยาว (เกือบ 2 ชั่วโมง) และสไตล์ของ Lars von Trier ทำให้บางคนรู้สึก “เยิ่นเย้อ”
ฉากจบที่หักมุม ทำให้ผู้ชมบางคนโกรธ/ผิดหวัง ขณะที่บางคนมองว่าเป็น “บทสรุปที่สมบูรณ์แบบในเชิงศิลปะ”
เสียงวิจารณ์
IMDb: 6.6/10
Rotten Tomatoes: Critics 60% | Audience 65%
หลายสำนักชื่นชม Charlotte Gainsbourg และการกำกับที่กล้าเผชิญหน้ากับความมืดของมนุษย์ แต่ก็ยอมรับว่า นี่ไม่ใช่หนังที่เหมาะสำหรับทุกคน
นักวิจารณ์บางส่วนชี้ว่าหนังเต็มไปด้วยการสำรวจ “ความผิดบาป–ความใคร่–ความรอด” ในเชิงปรัชญา มากกว่าเป็น หนังอีโรติกเพื่อความบันเทิง
สรุปรีวิว
Nymphomaniac: Volume II คือ “ปัจฉิมบท” ที่ทำให้เรื่องราวของ Joe เข้มข้นและมืดหม่นสุดขีด มันไม่ใช่หนังโป๊หรือหนังเร้าอารมณ์ แต่เป็นงานศิลปะที่ ตีแผ่ความเปราะบางของเพศหญิง ความเสพติด และความสัมพันธ์เชิงอำนาจใครที่เข้ามาดูเพราะหวังความ “เซ็กซี่” จะผิดหวัง แต่ถ้าอยากสัมผัสหนังที่ ท้าทายศีลธรรมและจิตใจคนดู เรื่องนี้คือหนึ่งในผลงานที่ “สุดโต่งและกล้าหาญ” ของ Lars von Trier
